Boksers

De snelste man op aarde, Usain Bolt, windt er geen doekjes om. Een quote uit 2008, nadat hij de 100 meter in Peking had gewonnen in 9.69 sec: "I told you all I was going to be No. 1, and I did just that." Ooit een wielrenner horen zeggen: "Vandaag ga ik de stenen uit de straat rijden, knappe jongen die mijn wiel kan houden!". Nooit! Wielrenners lopen over van excuses. Vlak voor een wedstrijd zijn de meest gehoorde:
1. Ik ben net ziek geweest, heb niet veel kunnen trainen.
2. Te hard getraind, ben moe.
3. Zit midden in opbouw, ga niet te hard rijden vandaag.

Zelfs Contador laat zich niet verleiden tot onbescheiden uitspraken. Hij reed iedereen op een hoop afgelopen Giro. Daar had hij geen ploeggenoten voor nodig, die lagen onderaan elke klim al op apegapen. Zou het niet mooi zijn om hem een keer te horen zeggen dat alleen materiaalpech of een valpartij hem van de overwinning af kan houden? Dat het maximaal haalbare voor zijn concurrenten de tweede plek was? Dat hij niet voluit hoeft te gaan om de winnen, want de Tour en Vuelta staan ook op het verlanglijstje? Trouwens, knappe jongen die mij van de overwinning in Parijs en Madrid af houdt. Nee hoor, Contador spreekt zoals alle anderen: slaapverwekkend: de finish is nog ver, er kan van alles gebeuren, de concurrentie is sterk, bla bla bla.

Ik zou wel weer eens een wielrenner willen zien die zich als een bokser gedraagt: lekker primitief intimideren met grootspraak. De laatste bokser onder de wielrenners was Hinault. Die kon niet alleen hard (toe)slaan, hij had ook een fantastische grote mond.