't Gaat niet over de fiets

Halverwege de jaren negentig begon het fietsen serieuze vormen aan te nemen. We reden regelmatig een rondje IJsselmeer (eigenlijk Markermeer, maar dat klonk minder heroïsch) en we probeerden elk jaar Luik-Bastenaken-Luik te rijden (steeds de 245 km, korter was voor watjes). Met het stijgen van het aantal kilometers klom ook de behoefte aan goed materiaal. Het mocht natuurlijk niets kosten, maar moest zo betrouwbaar mogelijk zijn. Enkelen kozen voor begeleiding door de Dee'tjes; onafscheidelijke en niet uit elkaar te houden tweelingbroers die aankoop (bij Hopmans in Bergen op Zoom) en opbouw (in Bijlmer of Amsterdam-Noord) van begin tot eind begeleidden.

Albert nam een andere weg. De weg van de geleidelijkheid, die van 'trial and error', die van schade en schande. Eerst was daar in 1995 de Eddy Merckx, afgemonteerd met Campa Record, toen nog met frame-commandeurs. Prachtige fiets. Helaas waren de kabels nooit vervangen. Albert kwam op een ongelukkig moment tot deze ontdekking. Aan de voet van de Redoute brak de kabel voor de achterderailleur en bleef de ketting volledig ontspannen op de 12 liggen.

Enkele fietsen later kocht Albert zijn eerste nieuwe karretje: een Giant TCR. Destijds ook bereden door de ONCE ploeg. Flink 'sloping' frame (toen nog erg lelijk), geel (ook geen echte modekleur), Shimano Ultegra. Grootste probleem bij dit frame dat de keus voor de buitenband nogal nauw kwam; het frame was dermate 'strak' gebouwd dat bij verschillende typen de band tegen de staande buis liep. Desondanks beviel de fiets uitstekend. Albert is ongevoelig voor uiterlijke schijn en is nog steeds lyrisch over de fantastische gooi-en-smijteigenschappen van het frame. Alles daarna was minder: een glimmend zwart aluminium Colnago frame, helaas verloren gegaan door een noodlottige diefstal uit het chique Watergraafsmeer en een carbon Isaac, die op mysterieuze wijze scheurde.

Tegenwoordig rijdt onze held op een Koga, de ouwe van Robert Wagner. Typische Albert fiets: stevig model, tijdloze kleurcombinatie, niet kapot te krijgen.