In het Wielerspel (www.wielerspel.com, een jaarlijks spel waarin renners in virtuele ploegen geveild worden) werd Armstrong populair. Kaspar had zich in de Amerikaan vastgebeten. In 1996 kostte Lance 36 punten (een dure renner, 'ploegleiders' kunnen 100 punten uitgeven). Hij bracht 27 punten op. Eind 1996 werd bij Armstrong zaadbalkanker vastgesteld. Als ode, maar misschien ook omdat de wens de vader van de gedachte is, werd Armstrong ook in 1997 verkocht, weer aan Kaspar. Nu voor 5 punten.
Hij reed (uiteraard) geen platte punt. Dat kan ook niet, als je een dagtaak hebt aan de zeer zware behandeling van de ziekte. Armstrong bezwoer de pers dat hij terug zou komen. In 1998 werd hij opnieuw aan Kaspar verkocht, weer voor 5 punten. Ik riep tijdens de veiling: "Die rijdt NOOIT meer een uitslag! Onmogelijk!". In mijn werk had ik enkele patiënten gezien die een behandeling voor zaadbalkanker ondergaan. Ongelooflijk zware chemotherapie, gelukkig met een hoge genezingskans. Ik dacht er dus enig verstand van te hebben.
Een wonder: Armstrong verdiende in 1998 15 punten. Ik werd (en word) nog steeds uitgelachen om mijn opmerking tijdens de veiling van 1998.
Kaspar was trouw; Armstrong kwam opnieuw in 1999 in zijn ploeg, nu voor 17 punten. De andere veilers waren kennelijk voorzichtig. Onterecht, want LA won de Tour. Goed voor een jaaropbrengst van 56 punten.
Mijn voorspelling deugde van geen kant, maar ik had buiten de hulp van EPO, testosteron, groeihormoon en bloedtransfusie gerekend. De bekentenissen van Landis, Andreu, Hamilton en nu ook Hincapie zijn ontluisterend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten