Zoekt en gij zult vinden

Ik ben een cynicus. Geworden. Nog steeds kan ik met volle teugen genieten van lange Touretappes in de bergen, klassiekers en over een paar dagen het wereldkampioenschap op de weg in Valkenburg. Maar vrij kort na het finishen van de winnaar bekruipt me regelmatig een gevoel van ongeloof. Vaak wordt dat gevoel sterk gevoed door het koersverloop. Tijdens de Vuelta van vorig jaar bijvoorbeeld, toen Juan Jose Cobo op de Angliru fluitend wegreed van de concurrentie. Ook na de overwinningen van Boonen in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix deden mij de wenkbrauwen fronsen. Tuurlijk, Boonen is ALTIJD kanshebber bij deze koersen, maar de manier waarop hij vooral in P-R naar de finish reed wekte mijn argwaan; op 50 km van de streep besloot hij te demarreren om daarna stand te houden tegen een jagende groep achtervolgers. Toen Cancellara dat een aantal jaar geleden deed vertrouwde ik het ook niet, maar Fabian is dan nog een echte tijdrijder. Die kun je wel om een boodschap sturen die 50 km verderop ligt. Van Boonen was dat tot dit voorjaar nog niet bekend.

Ook het  NK in juni vond ik enigszins verdacht. Nu werd het 'Boonen-tje' uitgevoerd door Niki Terpstra. In werkelijk beestachtige omstandigheden reed hij de laatste 40 km alleen naar de streep. Prachtige koers! Ik hou van Niki Terpstra, vrolijke Noordhollandse jongen, maar er zat wat mij betreft een luchtje aan deze overwinning.

Ik schreef al eerder over de successen van dr. Ibarguren, die dit seizoen voor de schaafwonden in de ploeg van Boonen en Terpstra zorgt. Sinds zijn overstap van Gilbert c.s. naar Omega Pharma-Quick Step lijkt er aan de zegereeks van de ploeg geen einde te komen.

Ik geloof niet in Sinterklaas, niet in sprookjes en niet in een almachtige, algoede god. Ik geloof niet in de wederopstanding van Cobo, in de metamorfose van Jalabert van sprinter tot klimmer. Ik voorspel dat de winnaar van aanstaande zondag niet van onbesproken gedrag zal zijn. Daarvoor lijkt het parcours teveel op dat van de Amstel Gold Race, waar vrijwel steeds een besmette winnaar aan het langste eind trekt.

Jezus Christus bedoelde "Zoekt en gij zult vinden" niet sarcastisch of cynisch. Hij sprak (waarschijnlijk) over vertrouwen. Veel wielervolgers zijn het daarmee eens; zij vinden dat 'ongelovigen'  zoals ik spijkers op laag water zoeken en vertrouwen moeten hebben in het Nieuwe Wielrennen. Ik moet vertrouwen hebben in Bradley Wiggins, die "niets dan respect" heeft voor Lance Armstrong en zijn overwinning in de Tour naar eigen zeggen dankt aan het hebben van focus. Vertrouwen moet ik hebben in ploegen die geleid worden door ploegleiders die ook eind jaren '90 in het wielrennen zaten en die dokters in dienst hebben die zacht gezegd een reputatie-probleem hebben.

Ik beloof dat ik na zondag zal zoeken in de achtergrond van de winnaar. En ik zal vinden.