New Wave?

De finale van de etappe naar La Planche des Belles Filles afgelopen zaterdag (7 juli 2012) was geweldig. Tijdens een fantastisch zware beklimming rijdt Team Sky met 6 renners het hele peloton aan stukken. Boasson Hagen, Rogers, Porte,  Froome trekken Bradley Wiggins de berg op en de achterdeur van het selecte pelotonnetje gaat langzaam open. Tot de 'lossers' horen Basso, Mentchov, Scarponi, Schleck, Leipheimer en ga zo maar door. Cadel Evans probeerde een paar honderd meter voor de finish nog wat verschil te maken, maar had buiten Froome gerekend.

Het was een tijdje geleden dat we zo'n demonstratie van macht zagen, maar de meesten zullen het zich nog wel herinneren. US Postal gebruikte dezelfde strategie, waarbij de namen van de tempomakers wel inwisselbaar leken: Heras, Hamilton, Rubiera, Landis, Leipheimer, Andreu met in hun wiel Lance Armstrong. Helaas ging het niet alleen om een gevoelige neus voor talent bij de ploegleiding,  het gestructureerd verhogen van de prestaties door middel van doping was minstens zo belangrijk. Het viel Christian Prudhomme vorig jaar op dat je het niet meer zag, een halve ploeg die de hele klim hoog tempo rijdt. De directeur van de Tour gebruikte de observatie als argument dat de Tour schoner moest zijn geworden. "Dat zag je alleen in het EPO-tijdperk".

Wiggins stond afgelopen weekend in zijn eerste gele trui de pers te woord. Volgens Wiggins zijn fans en journalisten die de vergelijking met US Postal trekken "fucking wankers". Hij eist ons vertrouwen op basis van het feit dat hij zegt doping te verafschuwen. De tweet van collega Froome ("dedication + sacrifice = results") was al niet veel origineler en doet denken aan het slaapverwekkende mantra van Armstong ("most tested athlete, never a positive finding").

Wiggins heeft een slecht geheugen. In 2007 begreep hij het nog. De afgelopen 20-30 jaar is het wielrennen geteisterd door een aaneenschakeling van dopingschandalen. Voorspelling dat het "vanaf nu" beter zal worden zijn nog nooit uitgekomen. Het wielrennen was volgens Bradley in dermate slecht daglicht komen te staan dat hij het wantrouwen van velen goed kon billijken. Kennelijk is nu alles anders. Het was gisteren beter geweest om niet de fans maar de dopers te veroordelen. Beter was ook geweest om te pleiten voor totale openheid. Waarom geen live weergave van de weggetrapte vermogens op de televisie? Technisch moet dat mogelijk zijn, de meerderheid van de renners rijdt al met een vermogensmeter. Beter was geweest om zich af te vragen wat al die vreemde dokters in het peloton doen. Zijn eigen ploeg wil een zero-tolerance beleid uitstralen, maar maakt gebruik van de diensten van Geert Leinders, die voorheen emplooi vond bij Rabobank. Hij was betrokken bij de prestaties van Michael Rasmussen en volgens ex-renner Jans Koerts was een van zijn kerntaken ervoor te zorgen dat renners de hematocriet van 50 niet overschreden.

Mijns inziens is de strijd tegen doping kansloos, ik schreef al eerder dat de overtreders altijd in het voordeel zullen zijn. Mocht Wiggins straks toch zonder doping de Tour hebben gewonnen, dan is het 'hats off' voor hem. Mocht hij toch doping gebruiken, dan is er niets veranderd en heeft hij mij in ieder geval getrakteerd op een geweldig spektakel. Mijn favoriet zal hij zal echter nooit worden.