Harry Koene

Mijn foto
Netherlands
Fietsfreak, mooi-weer fietser. Liefst bergop, maar op vlakke beter. Zelfbenoemd EPO-kenner

maandag 31 augustus 2009

Dag 3

Heet! Dat is de korte samenvatting. De dag begon prima op de col de Chiula. Niet te lang, paar steile stukken: geen probleem. In de groep bleek iedereen zenuwachtig voor de Pailhares, want na de afdaling werd er niet veel meer gesproken. De aanloop was lang (35 km) en liep vies omhoog. De klim zelf was fantastisch, hoewel ongelooflijk zwaar. Geen wind, 32 graden, 10%. Wat wil je nog meer? Bonascre niet meer gedaan, dat is voor de profs. Morgen naar Andorra. Arcalis!

Uitzicht vanaf Pailhares, 2001 m.

Sterven op het Plateau

2007, Rasmussen en Contador. Op de laatste paar kilometers van de klim naar Plateau de Beille vallen ze elkaar om de beurt aan. Ik kon me daar gisteren niet veel bij voorstellen. De klim begon op 97 km met een stuk van 14 %. Ik kreeg herbelevingen van de laatste Alpe d'Huez beklimming, toen ik huilend op de fiets zat. Al na 1 km moest ik Maarten en Emile laten gaan en sloeg de kramp toe. De kilometerteller zakte af en toe onder de 10. Maar, zoals ik van Rob Dee geleerd heb: afstappen zit er niet bij (als een mogelijke optie). Verder zwoegen. Na 10 km werd het iets beter en werden de rekensommen (hoe laat ben ik boven?) iets gunstiger. Op de top had ik (slechts) 3 minuten verloren, dus ik was niet de enige met pijn. In de afdaling 2 minuten gewonnen...

zaterdag 29 augustus 2009

Etappe 1

Vroeg op. Te vroeg. Om 7 uur in trein naar St Gaudens. Stemming was uitgelaten, maar duidelijk was dat iedereen bang was voor klimkilometers. Eerste 2 klimmetjes geen probleem, maar Col de Menthe was anders. Steiler vooral. Reden boven in mist, waarna zeer moeilijke afdaling: mist, koud, grind op weg. Volgens roadbook zou Portet d'Aspet niet al te moeilijk zijn. Helaas. Na saluut voor Fabio varieerde stijgngspercentage tussen 9 en 17. Dacht even dat rem aanliep... Tocht van 111 km, bedoeld als 'inkomertje'. Voelde toch iets anders.

donderdag 27 augustus 2009

Wielrenner

Wanneer ben je wielrenner? Heeft het te maken met de hoeveelheid kilometers die je rijdt? Heeft het te maken met de prijs van je fiets? Kan je tegelijk wielrenner en nog iets anders zijn?

Fietsers en toeristen gaan 'lekker een stukje fietsen'. Wielrenners gaan niet fietsen, wielrenners gaan trainen. Zelfs in wedstrijden zeggen wielrenners soms te trainen, zeker als ze zichzelf in de underdogpositie willen plaatsen.

Wielrenners scheren hun benen, ook al weet niemand precies waarom. Massage, valpartijen; haren zijn lastig in wedstrijden. Michael Boogerd bleef ook na zijn afscheid zijn benen scheren, dus met het rijden van wedstrijden heeft het niet veel te maken. Wielrenners zien in dat haren onder een lycra broek geen gezicht zijn. Uitleg is onmogelijk, maar ook niet nodig.

Wielrenner ben je niet alleen op de fiets. Wielrenner ben je 24 uur per dag. Het gewone leven kan daar ongecompliceerd doorheen lopen, maar stoppen met wielrenner zijn is net zo moeilijk als (en vergelijkbaar met) stoppen met roken.

maandag 24 augustus 2009

De definitie van definitie


De definitie van het gootje moet misschien specifieker. De diepte van het gootje is afhankelijk van de lengte van de sokken. Armstrong heeft geen gootje, in ieder geval geen enkelgootje. Dat komt doordat hij van die geweldig lelijke lange sokken draagt. Die ook nog eens zwart zijn!

Wielrenners zijn ijdel. Niet alleen moet de outfit strak en schoon zijn, met name ook de benen moeten in orde zijn. Glad geschoren, dik in de olie en een mooie definitie. Definitie wordt gedefnieerd als de mate waarin het been wordt onderverdeeld in spierkoppen. Vergelijk het met een vlak en een glooiend landschap. Benen zo vlak als de Flevopolder bezitten geen definitie. Het gebrek aan 'heuvels' wordt veroorzaakt door vet, maar vooral ook door haar. Het haar moet eraf.

De mooiste definitie hebben benen die eruit zijn als het landschap in Noord-Frankrijk. Glad, glooiend, geen abrupte overgangen.

Wielrenners zijn zich sterk bewust van hun definitie. Als je goed oplet, zie je de wielrenner die net een overwinning heeft behaald, op het podium zijn bovenbeenspieren even aanspannen. Mooi voor de foto en afschrikwekkend voor de tegenstand. Er zijn overigens belangrijke verschillen tussen sprintersdefinitie en klimmersdefinitie. De benen hierboven rijden niet met de eersten mee omhoog, maar de 200 meter wordt binnen de 11 sec verreden...

vrijdag 21 augustus 2009

het gootje


Gewone stervelingen verstaan onder het 'gootje' vaak het teveel aan stof hoog in de rug van een man met een slecht zittend pak. Wielrenners hebben een ander gootje. Het gootje ontstaat als de conditie sterk is, de benen glad geschoren zijn en de wielrenner klaar is voor zijn eerste overwinning. Het gootje is te zien bij de binnenkant van beide enkels en soms - bij zeer sterke benen - aan de buitenkant van de bovenbenen.
Vandaag zag ik bij mijn enkels ook een gootje. Zeven dagen voor vertrek naar de Pyreneeen heb ik een gootje. Eindelijk. Na jaren van vettigheid en het achterblijven van de afdruk van sokelastiek in mijn onderbenen ben ik eindelijk klaar voor serieuze beklimmingen.
Hierboven het gootje van Jan Ullrich. Goed kijken. Prachtig...

Volgend onderwerp: de definitie van definitie

Training OK?

Zijn de benen wel OK?

Volgens www.wimdraaijer.nl lijkt het helemaal nergens op. Hij stelt een schema voor waarbij iedere zichzelf serieus nemende fietser tenminste 7 keer per week op de fiets zit. Maak me behoorlijk zorgen over zijn prive-leven...

Ik ben al heel blij met 100-200 km per week, waarbij alle 'gaatjes' in de agenda gebruikt worden. Niet iedereen is daar overigens zo tevreden mee als ik...

(http://sportstracker.nokia.com/nts/user/profile.do?u=hkoene)