Wapenwedloop

Cadel Evans vertelt tijdens een hele serie interviews in Australië dat hij genoeg heeft van zijn tweede plaatsen en nu eindelijk eens de Tour wil winnen. Ik ben geen fan van Evans, maar zijn vasthoudendheid is indrukwekkend. Er moet iets zijn dat maakt dat hij in zichzelf blijft geloven. Iedereen heeft gezien hoe kansloos hij afgelopen zomer over de Franse wegen fietste. Bij elk viaduct werd hij gelost door kerels die hij een jaar daarvoor nog vernederde. Het wereldkampioenschap zal zeker een rol spelen; het dragen van de regenboogtrui moet een soort onoverwinnelijk gevoel veroorzaken. Er zijn volgens mij nog twee andere zaken die het naar arrogantie neigende zelfbewustzijn van Cadel hebben veroorzaakt.

De eerste is Moraal. Gebrek eraan is dodelijk voor de prestatie. Stel je voor dat je het hele seizoen hebt gericht op het winnen van de Tour. In de aanloop heb je niet alleen aan je conditie gedacht, maar ook aan de ondersteuning. In eerdere versies miste Evans een 'meesterknecht'. Die was voor veel geld aangetrokken, maar bleek - in PB de Buijns woorden - een dopinghufter. Knauw 1. Knauw 2 kwam in de ploegentijdrit, waar Silence-Lotto op minuten van Astana werd gezet. Knock out.

De tweede mogelijkheid is dat Evans een Geheim Wapen heeft. Het Wapen werd in 2009 ingezet, maar weigerde dienst of vertoonde een kinderziekte. In de aanloop van het WK werd het Wapen verfijnd en bleek het succesvol. Het Wapen is nog geheim, de WADA en de AFLD hebben er waarschijnlijk wel van gehoord, maar weten niet hoe het eruit ziet. De WADA en AFLD zijn overigens niet het grootste probleem. Dat zijn de tegenstanders, die het Wapen mogelijk ook hebben. Non-proliferatieverdragen zijn niet im Frage. De wapenwedloop is begonnen.