Herstel

Vandaag voor het eerst sinds 9 dagen weer op de fiets gezeten. Een kort Rond Hoepje, meer stond er niet gepland. Uiteraard eerst een nieuw zadel gemonteerd, want mijn zadelpijn vanaf dag 3 in de Pyreneeën wens je je ergste vijand niet toe. Een HEERLIJK zadel, in ieder geval met wind mee.

Het ging niet slecht, hoewel het zo hard waaide dat ik naar het binnenblaadje (34) terug moest. Dat compact crankstel is trouwens de uitvinding van de eeuw. Al dat gepiel steeds met die 53/39 crankstellen. Zo vaak heb ik zitten twijfelen wat ik zou moeten steken, en waar ik de gaten moest laten vallen. Allemaal verleden tijd. Zelf mijn oude held Rob Dee(lite) is over!

Over crankstellen en gepiel gesproken. Fietsers heb je in een heleboel soorten. Enkele voorbeelden: de 'wielrenner' (ijdeltuit, materiaalfreak, fiets moet schoon zijn), de 'ATB-er' (ongeschoren (baard; benen uiteraard wel glad), modder op fiets), de ' 'koerier' en de 'toerist'. De meeste van deze categorieën zijn uitwisselbaar en gaan in elkaar over. Er is echter een aparte categorie fietser die zich niet laat overhalen lid te worden van een andere groep. Onze Pyreneeën-tocht kende er een aantal: de roeiers.

De roeier geeft niets om geschoren benen, geeft niet om de schoonheid van de fiets en weet over het algemeen vrij weinig van techniek en tactiek. De roeier vindt het niet erg om met een triple crankstel te rijden en heeft geen gepassioneerde voorkeur voor Campagnolo of Shimano. De roeier is goed gezelschap: hij/zij drinkt graag bier en praat graag over sport (eigenlijk alleen over roeien, maar goed). 'Wielrenners' fietsen graag met 'Roeiers', in ieder geval tijdens trainingen. Tijdens wedstrijden (waar de roeier niet veel om geeft) is het anders. Dan mogen de roeiers thuisblijven. Ze fietsen namelijk veel te hard.