Oude wijn in nieuwe zakken

Afgelopen zondag liep Dennis Kimetto in Berlijn een nieuw wereldrecord op de marathon. In zijn derde wedstrijd liep hij 2:02:57, een kleine halve minuut sneller dan het oude record. Luc Krotwaar, een Nederlandse marathonloper, trok die prestatie in twijfel. Hij schatte de kans dat het record op een dopingvrije manier tot stand was gekomen op 10%. Volgens hem gebruikt 90% van de huidige generatie marathonlopers prestatiebevorderende middelen. Het zal u niet verbazen dat ik hem geloof.

Uiteraard heeft hij geen hard bewijs, er zijn geen positieve dopingtesten. Zijn verdenking is ontstaan uit de enorme progressie die de Afrikanen de afgelopen 10 jaar hebben geboekt op de lange afstanden. Sinds 2002 is er ruim tweeënhalve minuut afgesnoept van het marathonrecord. Verder put hij uit waarnemingen die hij deed terwijl hij in Kenia trainde. Dat er in Kenia nauwelijks op doping wordt gecontroleerd maakt de zaak niet frisser.

Ik geloof hem. Niet zozeer door zijn eigen beweringen, maar vooral door de reactie van Gerard van Veen in de NRC van afgelopen woensdag 1 oktober. Gerard is de manager van Kimetto en geeft aan dat zijn loper dit jaar al 10 keer is gecontroleerd. Van Veen doet net alsof dat een bewijs van onschuld is, maar weet natuurlijk beter. Het is hetzelfde argument dat onder anderen Armstrong gebruikte om zich te ontdoen van dopingbeschuldigingen. Niet zo'n heel erg geloofwaardige verdediging, bleek later. De manager maakt het erger door te stellen dat Nederlandse artsen niet wisten wat ze zagen toen ze Dennis Kimetto onderzochten in verband met een blessure. Die zouden beweerd hebben dat Dennis een "gigantisch sterk hart en sterke longen" zou hebben. Dat is lachwekkend. "Sterke longen", wat betekent dat überhaupt?

Chemometricus Klaas Faber maakt in hetzelfde stuk gewag van een "genetisch voordeel" van Kenianen en zet Krotwaar weg als een gefrustreerde, tweederangs atleet. Ook die redeneertrant is eerder gebruikt, het vaakst door Hein Verbruggen (ex-voorzitter UCI) toen hij types als Bassons ('monsieur Propre') probeerde de mond te snoeren toen die de prestaties van Armstrong waagde te betwijfelen.

Atletiekcoach Henk Kraaijenhof wil niet dat bijzondere prestaties meteen in twijfel worden getrokken. Hij vindt dat je daarmee dopinggebruik stimuleert, doordat atleten denken dat je alleen op die manier de top kan bereiken. Hij weet natuurlijk heel goed dat dat inderdaad zo is. In deze context is het interessant dat Kraaijenhof fervent tegenstander is van dopingcontroles, omdat die oneerlijkheid in de hand zouden werken. In 2009 schreef Sylvain Ephimenco een geinig stukje over Henk. Met zulke vrienden heeft Dennis Kimetto geen vijanden nodig.

Ik snap al die mensen niet. De meest voor de hand liggende reactie zou toch zijn om eens met Krotwaar te gaan praten en luisteren naar wat hij te vertellen heeft?