Tacx-tijd

Hoewel Einstein voorspelde dat tijd en ruimte relatieve begrippen zijn klopt de opmerking "wat gaat de tijd toch snel" niet. De tijd gaat niet langzaam of snel, de tijd gaat gewoon. Altijd, behalve op de Tacx.

Zittend op de Tacx krijgt de tijd een nieuwe dimensie, ik schreef het al eerder. Ik fiets regelmatig de 25 km naar mijn werk, tijdsduur ongeveer 45 minuten (afhankelijk van wind en motivatie). Kort dus, je bent er zo. Veel te kort om lekker gefietst te hebben, de enige troost is dat ik 's middags terug mag. Drie kwartier op de Tacx geldt echter algemeen als een prestatie van formaat.

Tacxen is ontzettend saai. Met hoofdletter O en hoofdletter S. De combinatie voetbalwedstrijd (1 helft) en tacxen heb ik geprobeerd. Niet te doen, de saaiheid van de twee activiteiten werk synergetisch. In Amsterdam stond mijn Tacx meestal buiten en draaide ik muziek. Ook niet goed, na 15 minuten begin ik op de klok te kijken en me af te vragen waar ik in hemelsnaam mee bezig ben.

Sinds oktober heb ik mijn Tacx weer van stal gehaald en op zolder klaargezet voor de wintertraining. Op zolder, twee trappen. De eerste pedaalslagen werden zoals elke herfst lang uitgesteld, steeds om andere redenen. Ik praat zachtjes in mezelf: "maar je hebt toch dienst?", "de kinderen zullen wakker worden", "je bent volgens mij te moe", "je hebt ook een rustperiode nodig voor het volgende seizoen", "je hebt al een glas wijn op". En. Zo. Voort.

Een tv met dvd-speler staat voor mijn neus. Wat is de beste tacx-serie?

The Killing (seizoen 1)
Volgens velen een sterke serie, maar ik vind het niks. Tempo ligt werkelijk verschrikkelijk laag en de personages bestaan uit karikaturen. Heb me door seizoen heen moeten worstelen, latere seizoenen niet meer geprobeerd. De combinatie met Tacx werkt niet, daarvoor gebeurt er veel te weinig. Belangrijkste bezwaar is het totale en volledige gebrek aan humor. Djiezus, wat lachen die Denen weinig!

The Wire (seizoen 5)
Fan-tas-tische serie, vooral de eerste twee seizoenen, maar als tacx-serie voldoet hij niet echt. Kan ook zijn dat tacxen zich niet leent voor nogmaals-bekijken van dvd's. Ik bekeek de serie al eens eerder, liggend op de bank. Ook lekker.

Breaking Bad (seizoen 1-2)
De start is nog tamelijk luchtig, af en toe zelfs slapstick-achtig. De kleur van de afleveringen verandert echter al vrij snel van zeer donkergrijs (met een vrolijk lichtgrijs randje) tot inkt- en inktzwart. Geweldige serie, zo goed dat de benen wel eens onwillekeurig stoppen met draaien als de spanning van een scene te hoog oploopt.

Onbetwiste winnaar is 24 (seizoen 1). Kiefer Sutherland is de held en is net zoals iedereen in The Killing volstrekt humorloos, maar zeer overtuigend. De meeste ellende zie je lang van tevoren aankomen, maar door het onwaarschijnlijk hoge tempo maakt dat geen barst uit. Sterker nog, je krijgt steeds het gevoel dat je op je wenken bediend wordt. Ideaal voor blokkentraining. De hele serie gaat in bestelling zodra ik door Breaking Bad heen ben.