Thor

Thor, de zoon van Odin en Fjorgyn was als kind al sterk. Hij werd opgevoed door twee
bliksemgeesten en zijn favoriete bezigheid was het doodslaan van reuzen. Thor houdt
niet van chaos, hij houdt van orde en netheid. Zijn tegenstanders zijn demonen die de orde willen vernietigen. Daar kan Thor niet tegen. Het liefst slaat hij hun schedels in. Thor is ondanks zijn woeste uiterlijk zeer populair. Hij vraagt geen mensenoffers, hij doodt alleen zijn demonen, het liefst met een hamer.

Bij de Romeinen heet hij Hercules. Hij was onschuldig toen zijn stiefmoeder Hera hem
met waanzin trof waardoor hij zijn vrouw en kinderen had vermoord. Hij kon zichzelf
redden door twaalf rare klusjes op te knappen.

In Australië staan er geen rare klusjes op het programma. Er is een grote klus: Thor
moet proberen in 240 km de orde te bewaken. Zijn demonen rijden om hem heen.
Zij proberen de orde te verstoren. Vooral de Italianen proberen chaos te scheppen.
Ze zijn bang voor Thor. Steeds proberen ze hem op de steile klim los te rijden. Boven aangekomen kijken ze om en zien Thor met zijn hamer. Hij slaat hun schedels in. Ontsnappingen in de koers verstoren de orde. Het is vreemd dat de andere collega’s het nog niet lijken te beseffen.

Thor is niet naar Geelong gekomen om mee te rijden in het peloton. Hij is niet zoals
Cavendish huilend in het hotel aangekomen vanwege de zwaarte van het parcours. Hij is niet gekomen om er in de laatste ronde afgereden te worden. Thor had dit jaar maar een paar doelen. Een daarvan was winst in Parijs-Roubaix. Niet gelukt. De orde werd daar verstoord door een valsspelende Zwitser met een motor in zijn fiets. Het liefst had Thor zijn schedel ingeslagen, maar hij kon hem niet bijhouden. In de derde etappe van de Tour mocht hij revanche nemen. Dat was zijn tweede doel. Sommigen dachten dat zijn derde doel een etappe in de Vuelta was. Neen. Zijn derde doel was winst in Australië. Hij rijdt in Spanje mee om zijn conditie op peil te houden. Allang heeft hij gezien dat sprinters als Cavendish en Farrar kansloos zouden zijn in het Australische voorjaar. McEwen was teleurgesteld omdat hij niet werd geselecteerd, maar Thor snapte het heel goed.

In de laatste ronde probeert Gilbert chaos te creëren. Thor is rustig. Hoewel hij zich realiseert dat het voor de kijkers thuis spannend lijkt, is hij zeker van zijn zaak. Thor viert al een klein feestje. De sprint is een formaliteit. Hij ziet Oscar Freire nog wel meerijden, maar mediteert rustig door. Natuurlijk wordt Gilbert teruggepakt. De stuiptrekking van Niki Terpstra is pathetisch, Thor kan een glimlach niet onderdrukken. Op 150 meter voor de finish trekt hij drie keer aan zijn stuur. Het feestje in zijn hoofd is al een tijd bezig, daardoor vergeet hij zijn handen in de lucht te steken. Het dondert. Thor is wereldkampioen.